Μπαίνοντας στο Λεωνίδιο ή Λενίδι όπως το αποκαλούν οι ντόπιοι αντικρίζεις τον κόκκινο βράχο και από κάτω είναι απλωμένο το χωριό, το οποίο έχει χαρακτηριστεί παραδοσιακός οικισμός. Η πινακίδα γράφει ««Καούρ Εκοκιάτε», » που σημαίνει καλώς ορίσατε στα τσακώνικα, την τοπική διάλεκτο που την κρατάνε ζωντανή οι ντόπιοι.

Η γραφική κωμόπολη που βρίσκεται στο νομό Αρκαδίας είναι ξακουστή για τον εορτασμό του Πάσχα και τα τελευταία χρόνια συγκεντρώνει ολοένα και περισσότερους ταξιδευτές ανά την Ελλάδα κι όχι μόνο.

Στο Λενίδι αναβιώνει ένα μοναδικό και πλέον φαντασμαγορικό αναστάσιμο έθιμο της Ελλάδος: το πέταγμα του αερόστατου.

Η νύχτα της Αναστάσεως στο Λεωνίδιον είναι η νύχτα των αεροστάτων. Μόλις ακουστεί το «Χριστός Ανέστη» οι πέντε ενορίες παίρνουν φωτιά μιας και οι κολλημάρες των αεροστάτων -οι ποτισμένες με λάδι και πετρέλαιο – τα ωθούν προς τα πάνω απελευθερώνοντάς τα, και για 30-40 λεπτά κατακλύζουν τον ουρανό.

Το θέαμα γίνεται ακόμα πιο φανταχτερό όταν καίγεται κάποιο αερόστατο από υπερβολικά μεγάλη κολλημάρα, ή από πολύ πετρέλαιο και η αγωνία κορυφώνεται διότι οι ανταγωνιστές των άλλων ενοριών κρατούν λογαριασμό αποτυχιών για να ακολουθήσουν τα πειράγματα το πρωί της Κυριακής του Πάσχα στη ψησταριά που στήνει ο Δήμος στη κεντρική πλατεία.

Τα αερόστατα ετοιμάζονται από τα παιδιά πολλές εβδομάδες πριν και από κάθε ενορία υπολογίζεται ότι αφήνονται περίπου  εκατό με εκατόν είκοσι. Το συγκεκριμένο έθιμο που έχει διαδοθεί σ’ ολόκληρη την Ελλάδα πιθανόν ξεκίνησε μεταξύ 1910-1915.

Το βράδυ της Μεγάλης Παρασκευής οι πέντε Επιτάφιοι ξεκινούν από τις εκκλησίες συνοδευόμενοι από τον μεγάλο ξύλινο Σταυρό και συναντώνται στην προ του Ηρώου Πεσόντων χώρο. Οι Επιτάφιοι στολίζονται από τα κορίτσια με την καθοδήγηση των μανάδων τους βάζοντας λευκές και μοβ βιολέτες, τριαντάφυλλα, αγριολούλουδα και φύλλα κισσού.

Το βράδυ της Ανάστασης η γραφική πρωτεύουσα της Τσακωνιάς μετατρέπεται σ΄ ένα γιγάντιο σκηνικό θεάματος, ήχου και φωτός. Από τη μια τα βαρελότα , τα δυναμιτάκια και τα κανούλια  και από την άλλη 500-600 αερόστατα ξεκολλούν από τη γη, για να ταξιδέψουν με ορμή στην αρχή και νωχελικά κατόπιν το ταξίδι τους προς τα αστέρια. Οι παλιοί υποστηρίζουν πως όποιες και να είναι οι καιρικές συνθήκες την στιγμή της Αναστάσεως επικρατεί σχετική νηνεμία με ελαφρό δυτικό αεράκι. Πολλές φορές οι φωτιές από τις κολλημάρες των αεροστάτων γίνονται ορατές στις Σπέτσες και το Ναύπλιο.

Την Κυριακή του Πάσχα, το γλέντι στήνεται στο κήπο του Δημαρχείου. Ο πρώτος άρχοντας της πόλης, ο Δήμαρχος, βάζει σούβλες με αρνιά και κοκορέτσια για να φιλεύσει όλους τους επισκέπτες, ενώ δεν λείπει το κρασί, οι νόστιμοι μεζέδες και τα κόκκινα αυγά.

Το απόγευμα πραγματοποιείται η Ακολουθία της Αγάπης στην πλατεία 25ης Μαρτίου και εκεί το Ευαγγέλιο διαβάζεται και στην Τσακώνικη διάλεκτο. Μετά το τέλος της λειτουργίας στήνεται γλέντι. Φουστανελοφόροι και τζουμπελούδες -τοπική επίσημη ενδυμασία- χορεύουν δημοτικούς χορούς.

Οι προτάσεις μου:

  • Για μαγειρίτσα το βράδυ της Ανάστασης προτείνω το εστιατόριο «Μητρόπολη». Ο νεαρός ιδιοκτήτης μαζί με την μαμά του ετοιμάζουν όλα τα νόστιμα εδέσματα. Μόνο που πρέπει να κάνεις κράτηση γιατί δεν βρίσκεις εύκολα τραπέζι- ακόμα και οι ντόπιοι εκεί τρώνε.
  • Επίσκεψη στη Μονή Παναγίας Έλωνας: βρίσκεται 17 χιλιόμετρα έξω από το Λεωνίδιο, χτισμένη στην άκρη του βουνού. Οι φιλόξενες καλόγριες θα σε κεράσουν λουκουμάκι κι εσύ θα ψήσεις μόνη σου ελληνικό καφέ απολαμβάνοντας θέα που κόβει την ανάσα.
  • Δοκίμασε γλυκό μελιτζανάκι –ο τόπος φημίζεται για την μελιτζάνα του- και γλυκά παξιμαδάκια που θα τα βρεις σε όλους τους φούρνους.