Η διώροφη μονοκατοικία που βρίσκεται στη περιοχή Συκιά της Κορινθίας είναι επιβλητική. Όπως, άλλωστε, ήταν η παρουσία του ιδιοκτήτη,  Άγγελου Σικελιανού όπου εκεί έζησε μια σημαντική περίοδο της ζωής του μαζί με την πρώτη του γυναίκα, Εύα Πάλμερ και τον μοναχογιό τους, Γλαύκο. Επιπλέον, σ αυτή την μονοκατοικία υποδεχόταν τους προσωπικούς του φίλους: τον Νίκο Καζαντζάκη, τον Κώστα Καρυωτάκη, τον Γιάννη Τσαρούχη τον Κωστή Παλαμά όπου μάλιστα συνέλαβαν την ιδέα των ‘Δελφικών εορτών΄.

Αύγουστος 1906, στους πρόποδες του Υμηττού. Ο νεαρός ποιητής Άγγελος Σικελιανός γνωρίζει την εύπορη Αμερικανίδα Εύα Πάλμερ στο –ιδιόρρυθμο- σπίτι όπου διαμένει η αδερφή του με τον σύζυγο της. Ο έρωτας τους υπήρξε κεραυνοβόλος, ενώ η Εύα βλέπει στο πρόσωπο του ποιητή ένα διαχρονικό σύμβολο του ελληνικού πνεύματος. Τον επόμενο κιόλας χρόνο τελείται ο γάμος τους στις ΗΠΑ και επιστρέφουν πίσω στην Αθήνα όπου αναζητούν τον τρόπο με τον οποίο ο αρχαίος ελληνικός πολιτισμός θα μπορούσε να αναβιώσει στη μοντέρνα εποχή που έρχεται.

Έπειτα από μια βόλτα του ζευγαριού στη περιοχή της Συκιάς μαγεύονται από το οικόπεδο που είχε προνομιακή θέση: θέα στο απέραντο γαλάζιο του Κορινθιακού κόλπου.  Το όνειρο του ποιητή γίνεται πραγματικότητα καθώς η σύζυγος του –“Ιβάκι”‘ όπως την αποκαλούσε μέσα από την προσωπική τους αλληλογραφία- με την οικονομική άνεση που είχε κατάφερε να αγοράσει το οικόπεδο. Εξάλλου, η Εύα χρηματοδοτούσε καθετί που επιθυμούσε ο μεγάλος ποιητής.

Η κατασκευή ξεκινάει το 1914 και ολοκληρώνεται τέσσερα χρόνια αργότερα. Η αρχιτεκτονική της μονοκατοικίας που σχεδίασε ο ίδιος ακολουθεί πιστά τον τρόπο σκέψης του: διαφορετικές νοοτροπίες. Πιο συγκεκριμένα, οι κίονες αναφέρονται στην αρχαιοελληνική αρχιτεκτονική, τα παράθυρα είναι στοιχεία της βυζαντινής κουλτούρας ενώ τα μπαλκόνια αποτελούν χαρακτηριστικό γνώρισμα της ενετικής νοοτροπίας.

Η οικογένεια Σικελιανού -το 1909 απέκτησε το γιο της Γλαύκο- άρχισε να διαμένει όλο και πυκνότερα στη περιοχή. Μάλιστα στη τοπική κοινωνία σχολιάζονταν ποικιλοτρόπως η στάση ζωής και η συμπεριφορά του ποιητή καθώς θεωρούνταν ιδιαίτερα ιδιόρρυθμη και αλλόκοτη.

Κατά την περίοδο της διαμονής του ο Άγγελος Σικελιανός περνούσε πολλές ώρες στη βεράντα του ορόφου όπου βρισκόταν το δωμάτιο και το γραφείο του. Μάλιστα, στη βεράντα υπάρχουν πολλές εσοχές – αγαπημένα του σημεία καθώς καθόταν κι έγραφε τα ποιήματα του. Επιπλέον τον ευχαριστούσε να περνάει κάποιες ώρες της ημέρας του στο παγκάκι που βρίσκεται μέχρι και σήμερα κάτω από ένα μεγάλο πεύκο.

Η αρχή του τέλους ήταν το 1930 όπου λόγω των σοβαρών  οικονομικών  προβλημάτων που αντιμετώπιζε το ζευγάρι το οίκημα βγήκε σε πλειστηριασμό και πήγε στη ιδιοκτησία του Μαντζούφα, καθηγητή της Οικονομικής Σχολής Αθηνών και γαμπρό του Ιωάννη Μεταξά.

Στη διάρκεια του 2ου Παγκοσμίου Πολέμου η μονοκατοικία ήταν αρχηγείο των Ιταλών και των Γερμανών, ενώ στον εμφύλιο έγινε το άντρο των ανταρτών. Λίγα χρόνια αργότερα, το οίκημα πηγαίνει στα χέρια του Σπύρου και Χαράλαμπου Τυπάλδου όπου το εντάσσουνε στην όλη τουριστική εγκατάσταση που είχαν ιδρύσει στη περιοχή του Ξυλόκαστρου.

Σήμερα, η επιβλητική οικεία του Σικελιανού -βρίσκεται μέσα στο ξενοδοχειακό συγκρότημα Sikeon- έχει επισκευαστεί. Οι δύο κεντρικοί χώροι είναι ανοιχτεί για τους επισκέπτες όπου μπορούν να περάσουν μερικές ώρες διαβάζοντας βιβλία του ποιητή ή βλέποντας ταινίες, ενώ στα άμεσα σχέδια των ιδιοκτητών είναι να δημιουργήσουν δύο νέες βιβλιοθήκες και να γίνει επισκέψιμος ο όροφος που ζούσε ο σημαντικός ποιητής. Το σπίτι του Άγγελου Σικελιανού είναι ανοιχτό για το κοινό χωρίς να πληρώνει κάποιο αντίτιμο καθώς η οικογένεια Τυπάλδου επιθυμεί να δώσει την ευκαιρία στο κάθε επισκέπτη να δει και να αφουγκραστεί από κοντά το μέρος όπου γράφτηκε ένα σπουδαίο κομμάτι του ελληνικού πολιτισμού.