Οι έμπειρες μανούλες -με πάνω από δύο παιδιά- ίσως γελάσουν λίγο με το άρθρο. Όμως γυρίζοντας το χρόνο πίσω σίγουρα θα είχες άγχος όταν θα έπρεπε να πας πρώτη φορά μόνη σου στη παραλία με μικρό παιδί.

Για να σου πω την αλήθεια, εγώ θυμάμαι ακόμα τη πρώτη μας εξόρμηση για μπάνιο. Ήταν Ιούνιος του 2018 και ο Αναστάσης ήταν 14 μηνών. Εκείνο το καλοκαίρι μόλις είχα παραιτηθεί από το περιοδικό People (ήμουν Assistant Managing Editor) και είχα πολύ ελεύθερο χρόνο. Και φυσικά τον εκμεταλλεύτηκα όσο μπορούσα απολαμβάνοντας χρόνο με το γιο μου.

Το περισσότερο καιρό ήμουν στο εξοχικό μας, ο μπαμπάς μας εργαζόταν κι έτσι με σύμμαχο τον καιρό πήγαινα μόνη μου τον μικρό στη παραλία. Όμως, εκείνη η πρώτη φορά και όλη της η προετοιμασία ήταν ένα δυνατό χτυποκάρδι για μένα. Ακόμα θυμάμαι το άγχος μου γιατί με είχεπιάσει ένας μικρός πανικός. Θα τα καταφέρω; Θα με ακούει; Θα του περάσω το φόβο μου και θα γκρινιάζει;

Πολλά τα ερωτήματα, αλλά οι απαντήσεις δόθηκαν μόλις φτάσαμε στη παραλία. Όμως πριν φτάσουμε έπρεπε να ετοιμάσουμε τα πράγματα που θα παίρναμε μαζί.

https://www.instagram.com/p/BydLHpDIy4u/

Δεύτερο μαγιό, πετσέτα, μια ακόμα αλλαξιά, αδιάβροχη πάνα, κανονική πάνα (πόσο απολαμβάνω το φετινό καλοκαίρι που δεν τη φοράμε!) παιδικό αντηλιακό, μωρομάντηλα είναι όλα όσα είχε η τσάντα -αλλαξιέρα. Και τώρα έπρεπε να φτιάξω ένα μικρό ψυγειάκι για τις ώρες της πείνας -μην παραλείψουμε γεύματα! Επειδή έχει μεγάλη αδυναμία στα φρούτα σε ένα μπολ έβαλα κομματάκια από φρούτα (πεπόνι, καρπούζι, βερύκοκο), έφτιαξα ένα τοστ μόνο με τυρί και νερό. Μαζί με όλα να προσθέσω και τα απαραίτητα καλοκαιρινά παιχνίδι κουβαδάκια, τσουγκράνες κτλ. Ξέρω ήμουν φορτωμένη, αλλά όντως είχα τα απαραίτητα.

Και κάπως έτσι φτάσαμε στη θάλασσα -πηγαίνουμε πάντα νωρίς το πρωί μέχρι τις 12.00 και μετά από τις 17.30. Έστρωσα με χαρά τα πράγματα και ο μικρός δεν κρατιόταν. Ήθελε να μπει στο νερό. Ευτυχώς με ευκολία φόρεσε τα μπρατσάκια του, παίξαμε στο μέσα στο νερό πολλές ώρες και μετά βγήκαμε να φάμε τα φρούτα μας. Το παιχνίδι συνεχίστηκε στη στεριά με τα παιχνίδια.

Εντάξει το άγχος άργησε να μου φύγει παρόλο που ο μικρός μου συνεργαζόταν άψογα. Πάντως μέσα μου το απολάμβανα γιατί κατάλαβα πως τελικά δεν ήταν τόσο δύσκολο όσο το είχα φτιάξει στο μυαλό μου.

Πάντα η κάθε πρώτη φορά με παιδί έχει ένα άγχος, όμως μαθαίνεις να είσαι ευέλικτη και να μη μένεις στις δυσκολίες.